family, friends or work??

keluarga? kawan? kerja? siapa yang lebih penting? semua orang akan cakap, of course lah keluarga lagi penting, but do they act like family is more important than friends or work?well, action speaks louder than words..

i have a lot of real life examples of this kind of people who regards family is more important than friends and work but they did not act like one. contoh yang paling ketara ialah bile parents datang rumah anak sekali sekala and anak die siap boleh keluar rumah jumpa kawan2 lepak2 minum and biarkan parents tu tunggu kat rumah.. contoh kedua ialah bile suami keluar rumah tiap2 malam for sports (which obviously good for health but still smoking buat ape kan??) tapi mengabaikan anak isteri yang berada di rumah dan contoh ketiga ialah apabila seorang suami ade dinner kat tempat kerja (yang kononnya tak boleh bawak anak isteri), die makan sedap2 tapi anak2 dan isteri die makan sardin jek kat rumah... tak ke kesian? kalau lah musibah menimpa kepada keluarga mereka masa tu (mintak2 jangan lah), ha sesal dahulu pendapatan, sesal kemudian, bunuh diri je lah!!!

obviously, the three situations above are real tapi nama2 dirahsiakan atas sebab akan menjatuhkan imej. tapi yang peliknya ketiga-tiga manusia ini cakap family adalah segalanya, but don't act like it! pelik, pelik! alasan mereka kawan-kawan pun penting tapi masih tidak tahu menjaga hati keluarga, hati kawan terjaga rapi... berdosa kalau sakitkan hati kawan2, tapi afdhal kalau sakitkan hati keluarga agak nya kot!

takpelah, kepada mereka2 ini, yang boleh saya doakan ialah semoga mereka tahu betapa pentingnya keluarga lagi2 kalau anak2.. sebab bila mati, hanya tiga perkara yang Allah masih kira sebagai pahala iaitu; amalan baik, sedekah dan doa anak2 yang soleh... habis kalau ketua keluarga asyik takde kat rumah macam mane anak nak jadi soleh? jadi mat saleh boleh kot, lepas tu jangan complain kenapa anak tu terikut2 budaya barat...

tapi ade juga manusia yang memang betul2 devoted to family.. which i salute very much, kerja, kerja jugak, sampai tiap2 tahun naik pangkat. daripada jawatan kerani biasa boleh naik sampai area manager, tapi keluarga tak pernah diabaikan. kalau ade function kat tempat kerja, dia tak kan pergi kalau tak boleh bawak family. baik dinner, sports day or any other social functions, die mesti bawak anak2 and isteri die. die akan rase tak sedap hati kalau die je yang makan best2 tapi anak isteri makan biase je. naik je pangkat.. takde pulak kena potong gaji kalau tak attend dinner.. tapi sayang, anak2 die takde pulak nak ikut perangai die...

after considering all factors, i now understand that it is up to that individual themselves whether to choose family, friends or work... choices are in their hands, you can have it all, but must always remember that of all the three, family is more important because when you lose them, you will never get it back, for the other two; you can always find a replacement which maybe could be better! InsyaAllah.